ความตายของซามูไรล่าสุด: สนิมใบมีด – ฤดูใบไม้ร่วงของญี่ปุ่นในฐานะที่เป็นมหาอำนาจอุตสาหกรรมในเอเชีย

11 มีนาคม 2011 – กรุงโตเกียวประเทศญี่ปุ่น
 
 
 
 เพื่อนของภรรยาของฉันได้หยุดเพียงสำหรับมื้อกลางวันกับเธอลูกสาวคนสุดท้องเมื่อบ้านเริ่มที่จะช้าแกว่งไปแกว่งไปๆมาๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่. นี่คือประเทศญี่ปุ่นหลังจากทั้งหมดดังนั้นเราจึงถูกนำมาใช้มากทีเดียวที่จะเหล่านี้ชนิดของแรงสั่นสะเทือนขนาดเล็ก ที่มีการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดทันทีว่าหนังสือ, แว่นตาและเครื่องใช้ไฟฟ้าเริ่มบินออกจากชั้นวาง สาว ๆ ตื่นตระหนกแล้ว ฉันไม่ได้จริงๆคิดว่ามันเป็นปัญหาใหญ่จนผมเห็นภาพนิ่งตู้เย็นทั่วพื้นห้องครัวและทีวีพลาสม่า 42 นิ้วของฉันลดลงแบนใบหน้า ฮูสตัน, เรามีปัญหาที่รุนแรงและธรรมชาติแม่โกรธอย่างเห็นได้ชัด!
 
 
 
 ใช้เวลาในการหัวสำหรับตู้กับข้าวกับเด็ก
 
 
 
 ในผลพวงของแผ่นดินไหว 9.0M และคลื่นสึนามิต่อไปนี้ในฟุกุชิมะซึ่งถูกฆ่าตายกว่า 15,000 คนที่มี 6,000 คนได้รับบาดเจ็บและกว่า 3,700 หายไปในขณะเดียวกันการทำลายเครื่องปฏิกรณ์นิวเคลียร์หกบนชายฝั่งตะวันออกของประเทศญี่ปุ่นและทำให้พวกเขาล้มเหลวในการจุดของการล่มสลาย; ชาวต่างชาติจำนวนมากบรรจุขึ้นอย่างรวดเร็วละทิ้งประเทศและส่งกลับไปยังบ้านของพวกเขาในต่างประเทศ ออกจากส่วนที่เหลือของประชากรญี่ปุ่นที่มีเพียงหนึ่งคำถามที่เหลือ: “สิ่งที่เราทำตอนนี้หรือไม่”
 
 
 
 คำตอบมามากเร็วกว่าใครจะคาดหวังและง่ายกว่าจริงๆมันควรจะมี คำตอบก็คือ; “เราแค่ทำสิ่งที่เราได้ทำเสมอ”
 
 
 
 ในขณะที่คำตอบนี้เป็นสิ่งที่ดีในหลายประการในแง่ของการรักษาความสงบประชากรญี่ปุ่นใจเด็ดและซื่อสัตย์กับแต่ละอื่น ๆ ในการเผชิญกับภัยพิบัติทางธรรมชาติที่สำคัญในอนาคตผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของคำตอบว่าเป็นสิ่งที่รบกวนฉันตอนนี้
 
 
 
 วัฒนธรรมญี่ปุ่นส่วนใหญ่เป็นสังคมที่ง่ายมาก ความหมายง่าย “ฉลาดมาก แต่ไม่ได้ขับเคลื่อนโดยวัตถุประสงค์เฉพาะใด ๆ หรือเป้าหมายในชีวิต” ผมหมายถึงพวกเขาเป็น “คนเร่ร่อนสังคม” นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากภาพรวมของสังคมโดยรวมและการศึกษาในวัยเด็ก กฎทั่วไปของหัวแม่มือในประเทศญี่ปุ่นที่มี; “ไม่แตกต่างกัน”, “Do ได้โดดเด่น” และ “ไม่ต้องการมากกว่าสิ่งที่คุณสามารถดูรอบ ๆ ตัวคุณ – สดภายในหมายถึงของคุณและมีชีวิตอยู่ภายในพื้นที่ของคุณ”
 
 
 
 แม้จะอยู่ในเมืองที่คึกคักเช่นโตเกียว; เต็มรูปแบบของงานปาร์ตี้ยามค่ำคืน, ไฟ, แฟชั่นชั้นนำ; สถานที่ที่ทุกคนที่เกี่ยวข้องในเมืองที่เป็นเจ้าของ Mercedes-Benz และหญิงสาวออกจากโรงเรียนมัธยมทุกคนดูเหมือนว่าจะเป็นเจ้าของกุชชี่ (หรือชื่อแบรนด์อื่น ๆ ) กระเป๋าถือ; ในตอนท้ายของวันที่กฎเหล่านี้ยังคงใช้สำหรับคนส่วนใหญ่ กลับบ้านนอนหลับมันออกทำซ้ำขั้นตอนเดียวกันในวันถัดไป ญี่ปุ่นเป็นสังคมสูงระเบียบและซ้ำ นั่นคือวิธีที่คนส่วนใหญ่ชอบที่นี่ – ซึ่งเป็นที่ยอมรับมันไม่ได้เป็นเช่นจัดการไม่ดีต่อว่าถ้าคุณเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้นกำลังสามารถดูที่รูปแบบนี้ในที่สุดจะนำไปสู่ปัญหาที่เกิดขึ้นก็จะทำให้เกิดสำหรับคนรุ่นอนาคตในประเทศญี่ปุ่น .
 
 
 
 ญี่ปุ่นเป็นประเทศอุตสาหกรรม ส่วนใหญ่ของเศรษฐกิจประเทศที่เป็นเกาะอยู่บนพื้นฐานของการผลิต, การผลิตนำเข้าและส่งออกสินค้า มีน้อยถึงไม่มีผืนแผ่นดินและประชากรมากญี่ปุ่นไม่ได้มากที่จะนำเสนอในพื้นที่ของทรัพยากรธรรมชาติยกเว้นผู้ที่นำเสนอโดยพื้นที่ชายฝั่งทะเล สำหรับที่ผ่านมาหกสิบปีบวกญี่ปุ่นรอดมาได้ แต่เพียงผู้เดียวในการผลิตและการผลิตเทคโนโลยีขั้นสูงสำหรับประเทศอื่น ๆ
 
 
 
 ตรงนี้เองที่เป็นสาเหตุของโรคมะเร็งที่ในที่สุดจะฆ่าญี่ปุ่น; เปลี่ยนมันจากซามูไรครั้งหนึ่งเคยยิ่งใหญ่และทำลายกับวาววับใบเหล็กและอนาคตสดใสเป็นหักและเน่าเปื่อยเปลือกของตัวเองในอดีตของตน ยังคงยึดมั่นกับการจัดการขาดรุ่งริ่งของใบมีดสนิมที่มีความยาวตั้งแต่หายไปหมองคล้ำ
 
 
 
 ญี่ปุ่นมีหกป่วยไข้ที่สำคัญที่จะก่อให้เกิดประเทศและสังคมโดยรวมจะเติบโตที่อ่อนแอโดยขณะนี้ จุดอ่อนเหล่านี้เป็น:
 
 
 
 ประชากรอายุของคนที่มันไม่เห็นความจำเป็นในการดูแลเกี่ยวกับอนาคต นี้เป็นเพราะพวกเขาจะสวยแน่ใจว่าพวกเขากำลังจะตายเร็ว ๆ นี้อยู่แล้วและดังนั้นจึงขาดแรงจูงใจที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรสำหรับคนรุ่นอนาคต พวกเขาเพียงแค่ต้องการให้ทุกอย่างตามที่เป็นจนกว่าพวกเขาจะส่งผ่านไปยังโลกหน้า เราจะดูที่วิธีการนี้มีผลกระทบต่อประเทศในระดับขนาดใหญ่ในไม่กี่หัวข้อถัดไป
 
 
 
 อัตราการเกิดต่ำเนื่องจากตัวเองเรียกเก็บแรงกดดันทางการเงินคู่รักญี่ปุ่นส่วนใหญ่ไม่ได้พยายามที่จะมีลูกได้จนกว่าจะถึง 30-35 ปี นี้เป็นเพราะญี่ปุ่นส่วนใหญ่พ่อแม่เพื่อจะเป็นทารกที่ไม่เพียง แต่นมที่เท่าเทียมกันและผ้าอ้อม ทารกยังหมายถึง “juku” (โรงเรียนกวดวิชา) และวิทยาลัยในหมู่ค่าใช้จ่ายในระดับสูงอื่น ๆ ที่ผู้ปกครองส่วนใหญ่ในประเทศอื่น ๆ ต่าง ๆ พบว่าไม่จำเป็นเพราะความจริงที่ว่าเราตั้งใจที่จะเตะลูกหลานของเราออกจากบ้านเมื่อพวกเขาถึงอายุบางอย่างและ บังคับให้พวกเขาดูแลตัวเองในระดับที่มีขนาดใหญ่
 
 
 
 นอกจากนี้ผู้หญิงวิธีวัยกลางคนในการทำงานของตัวเองและประเทศญี่ปุ่นได้รับการปฏิบัติที่ บริษัท ของพวกเขาเป็นจุดสูงของความเครียดทางร่างกายและจิตใจซึ่งมีประสิทธิภาพป้องกันพวกเขาจากการมีลูก สาวญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะแท้งลูกลูกคนแรกของพวกเขาเนื่องจากร่างกายของพวกเขาไม่สามารถที่จะจัดการกับการตั้งครรภ์ครั้งแรกของพวกเขา ตั้งครรภ์ครั้งแรกของพวกเขาคือปกติการเตรียมความพร้อมสำหรับคนที่สองของพวกเขาจะประสบความสำเร็จ ญี่ปุ่นวัยกลางคนยังมีปัญหาเดียวกันของการเป็นเกินไปกว่าเน้นการทำซ้ำ ด้วยเหตุนี้กรรมกรญี่ปุ่นลดลงเรื่อย ๆ ในแต่ละปีและ “แรงงานที่มีฝีมือ” ถูก doled ออกไปคนที่เป็นอย่างดีในยุค 50 ของพวกเขาเป็นม้างานของ “เศรษฐกิจญี่ปุ่นมีเสถียรภาพที่”
 
 
 
 ขณะนี้เป็นที่ดีในระดับหนึ่งเป็นคำพูดเดิมไป; “คุณไม่สามารถสอนเทคนิคเก่าสุนัขใหม่” เทคนิคใหม่เป็นสิ่งที่ญี่ปุ่นต้องการในขณะนี้เนื่องจากส่วนถัดไป
 
 
 
 เชิงสังคม – พื้นฐานของญี่ปุ่นยังคงไม่ได้เปลี่ยนในอดีตที่ผ่านมา 1,000 ปี ทุกอย่างจากโรงเรียน บริษัท และสโมสรกีฬายังคงตามลำดับชั้น “รุ่นพี่” และ “kouhai” โครงสร้าง (หรือมากกว่าโชกุนยึด) โครงสร้างที่มีความจงรักภักดีที่สมบูรณ์กว่านั้นของภาระผูกพันในครอบครัวมักจะสาบานว่าจะเป็น บริษัท ที่สโมสรหรือบุคคลที่อยู่บนพื้นฐานของ คำอธิบายที่มีเหตุผลกว่า “ดีพวกเขาได้รับรอบนานและเราได้ทำมันด้วยวิธีนี้มานานหลายปีจึงจะต้องถูกต้อง”
 
 
 
 เพราะรูปแบบการคิดนี้คนหนุ่มสาวที่มีความใหม่ความคิดสร้างสรรค์ที่ประเทศญี่ปุ่นต้องการเพื่อให้อยู่รอดมักจะรังเกียจปิดขึ้นหรือล็อคออกไปโดยที่มีประชากรผู้สูงอายุที่ยังคงดำรงตำแหน่งผู้นำในการเมืองและ บริษัท ใหญ่และดูไม่จำเป็นต้อง เปลี่ยนแปลงอะไร; แม้ว่าพวกเขาจะดีกว่าอายุเกษียณ ค่าเฉลี่ยของผู้ใหญ่เพศชายชาวญี่ปุ่นจะทำงานนานหลังจากที่เขาได้เกษียณจนกว่าเขาจะตาย นั่นเป็นเพียงบรรทัดฐานที่นี่ เป็นผลให้จะทำให้แรงงานวัยกลางคนจะหดตัวลงและผู้ใหญ่กลางความสามารถมากขึ้นที่มีความคิดที่ดีที่จะแสวงหานอกการทำงานของญี่ปุ่นเพราะพวกเขารู้อยู่แล้วว่าจนกว่าจะถึง 45 และได้รับการที่ บริษัท เป็นเวลา 15 ปีไม่มีอะไรที่พวกเขากล่าวว่า หรือแนะนำจะได้ยิน
 
 
 
 เป็นผู้นำที่ไม่น่าเชื่อถือ ญี่ปุ่นมีทั้งหมดเจ็ดนายกรัฐมนตรีในปีที่ 7 นั่นเป็นหนึ่งในนายกรัฐมนตรีต่อปี ฉันมียางรถจักรยานที่ผ่านมานานกว่านั้น เพราะไม่สามารถไว้ใจได้, ไม่กล้าตัดสินใจและการทุจริตของนักการเมืองญี่ปุ่นระดับสูง; ประเทศอื่น ๆ จะเป็นบิตนำออกในการลงทุนในอนาคตของประเทศญี่ปุ่น ผมหมายถึงผู้ที่ต้องการให้เปลี่ยนสัญญาณต้อนรับและปุ่มแคมเปญทุก 8 เดือนเพียงเพราะส่วนตัวอื่นได้รับเบื่อกับงานที่ติดอยู่ในเรื่องอื้อฉาวและตัดสินใจที่จะลาออก? มันเสียกระดาษและท้าทายความรู้สึกร่วมกัน
 
 
 
 การเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องนี้ในทางการเมืองเป็นเพียงสับสนสำหรับคนญี่ปุ่นมันเป็นสำหรับส่วนที่เหลือของโลก ปัญหาคือคนญี่ปุ่นไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ โปรดจำไว้ว่ากฎเหล่านั้นผมก็บอกคุณเกี่ยวกับอะไร? พวกเขาอยู่ในผลเต็มรูปแบบที่นี่
 
 
 
 ระบบการศึกษาที่ผิดพลาดที่ไม่ได้เตรียมคนรุ่นอนาคตสำหรับการรับมือกับโลกแห่งความจริงในระดับนานาชาติ แม้ว่าญี่ปุ่นส่วนใหญ่มีการศึกษาภาษาอังกฤษในรูปแบบบางส่วนเนื่องจากพวกเขาอยู่ในโรงเรียนประถมศึกษาส่วนใหญ่ของพวกเขาไม่สามารถใช้ในการสนทนาแบบวันต่อวันทำงาน แม้เด็กนักเรียนมัธยมที่ถูกบังคับให้เข้าร่วม “juku” เรียนกวดวิชาหลังเลิกเรียนสำหรับ 3-5 ชั่วโมงต่อวันเพื่อที่จะเรียนรู้ภาษาอังกฤษและเตรียมความพร้อมสำหรับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่สามารถมีประสิทธิภาพการใช้ภาษาในวันต่อวันระดับพื้นฐานการสนทนา
 
 
 
 ความจริงที่ว่าโรงเรียนแบบดั้งเดิมวิทยาลัยและเป็นที่นิยมโรงเรียนภาษาภาษาอังกฤษเช่นบา ECC, แบร์ลิทซ์และโนวาได้รับการทำเงินที่ผ่านมา 20 ปีโดยการสอนภาษาอังกฤษให้กับพวกเขาในลักษณะที่ย้อนกลับไปในขณะที่มุ่งเน้นไปที่ไม่เกี่ยวข้องทักษะการใช้ภาษาอุตสาหกรรมอายุภาษาอังกฤษ doesn’ เสื้อช่วยเหลือ
 
 
 
 แม้จะอยู่ในกรุงโตเกียวที่ชาวต่างชาติดาษดื่น; ร้านค้าส่วนใหญ่ค้าปลีกรายใหญ่ไม่สามารถสื่อสารกับพวกเขา – สิ่งเดียวกันจะไปสำหรับธุรกิจ ผมเคยเห็นหลายเสมียนขายญี่ปุ่นและนักธุรกิจที่แท้จริงตกใจและวิ่งหนีไปจากลูกค้าที่พูดภาษาอังกฤษและลูกค้าที่มีศักยภาพราวกับว่า Godzilla (ไม่ Matsui ผู้เล่นเบสบอล – ผมหมายถึงสัตว์ทะเลไฟหายใจสีเขียว) เองก็ก้าวผ่านประตู และได้ขอสาย USB สำหรับคอมพิวเตอร์ของเขา ญี่ปุ่นส่วนใหญ่จริงกลัวการสื่อสารภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐานในระดับสัญชาตญาน
 
 
 
 แต่โชคร้ายสำหรับพวกเขาในยุคของเทคโนโลยีสารสนเทศ, การใช้ภาษาอังกฤษในปัจจุบันเป็นมาตรฐานสำหรับการสื่อสารทางธุรกิจและเป็นความจำเป็นแน่นอนสำหรับประชากรญี่ปุ่นที่ในเวลานี้มีโอกาสของการแข่งขันกับการเพิ่มขึ้นของประเทศโลกที่สามก่อนหน้านี้เช่นจีนอินเดียไม่มี และเกาหลีที่มีมวลที่ดินทรัพยากรธรรมชาติและความเข้าใจที่ดีของวัฒนธรรมนานาชาติกว่ามนุษย์เงินเดือนเฉลี่ยญี่ปุ่น
 
 
 
 นอกจากนี้ยังเรียกตัวเองอุปสรรคทางภาษาเด็กญี่ปุ่นส่วนใหญ่ยังคงสอนให้เพียงแค่ “ทำตามแม่พิมพ์” แทนการกระตุ้นให้คิดแตกต่างกันหรือเป็นนวัตกรรม ในภาษาญี่ปุ่น, ตัวอักษรจีนที่เป็นตัวแทนของคำที่แตกต่างกันและมีความผิดเหมือนกัน – “chigau” นั่นหมายความว่าในระดับจิตใต้สำนึกในประเทศญี่ปุ่นที่แตกต่างกันโดยอัตโนมัติเท่ากับผิด และนี่คือการแสดงอย่างกล้าหาญในระบบโรงเรียนใด ๆ ญี่ปุ่นประถมศึกษาหรือธุรกิจ
 
 
 
 เด็กญี่ปุ่นจะไม่เติบโตขึ้นมาพร้อมกับไดรฟ์ที่มีความแตกต่างหรือความท้าทายอะไรนอกบรรทัดฐานเพราะพ่อแม่ครูอาจารย์และสังคมของตัวเองทำให้มันภารกิจของพวกเขาที่จะแก้ปัญหาใด ๆ “ผิดปกติ” ก่อนที่เด็กยากจนถึงมัธยมศึกษาตอนต้นเพื่อให้พวกเขาสามารถเริ่มต้น การประมวลผลพวกเขาสำหรับโรงเรียนมัธยมวิทยาลัยและดูดซึมในที่สุดกลายเป็น “บริษัท ที่ดี” ที่พวกเขาจะได้รับการคาดหวังว่าจะทำงานให้กับส่วนที่เหลือของชีวิตของพวกเขาจนตายหรือเกษียณ
 
 
 
 ในขณะที่แนวโน้มนี้จะค่อย ๆ เริ่มที่จะเปลี่ยนในหมู่คนหนุ่มสาวในยุคนี้ก็เป็นคนที่มีอายุมากกว่าในตำแหน่งที่มีอำนาจที่ staving ปิดความคืบหน้าและความก้าวหน้าในพื้นที่อื่น ๆ ที่ญี่ปุ่นต้องการที่จะสำรวจเพื่อให้อยู่รอด
 
 
 
 อุตสาหกรรมมาตรฐานความคิดของผู้สูงอายุในโลกยุคเทคโนโลยีสารสนเทศ นักการเมืองญี่ปุ่นส่วนใหญ่และผู้บริหารของ บริษัท ยังคงไม่ได้คิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่ตกใจของเลห์แมนของปี 2008 ซึ่งมีประสิทธิภาพสิ้นสุดยุคอุตสาหกรรมและการส่งสัญญาณในการนำไปสู่ของใหม่ยุคเทคโนโลยีสารสนเทศ
 
 
 
 เพราะของ บริษัท ญี่ปุ่นส่วนใหญ่ยังคงพยายามที่จะยึดติดกับกฎและมาตรฐานเดียวกันกับที่พวกเขาได้รับการใช้สำหรับที่ผ่านมา 20 หรือ 30 ปีที่ผ่านมา
 
 
 
 ส่วนใหญ่ของลูกค้าธุรกิจของฉันก่อนหน้าในอุตสาหกรรมไอทีการเงินที่นี่ในโตเกียวยังคงทำงานล้าสมัยอย่างรุนแรงระบบปฏิบัติการ Windows XP Service Pack 2 ในวันนี้แม้ว่า Mac OSX จะเห็นได้ชัดเป็นแพลตฟอร์มที่ดีมากและเรียบเนียนสำหรับการใช้งานทางธุรกิจและนอกจากนี้ยังมีตัวเลือกในการ เรียกใช้เวอร์ชันล่าสุด Windows 7 มันไม่ได้ว่า บริษัท เหล่านี้ไม่ได้มีเงินเพื่ออัพเกรด พวกเขากำลังเพียงกลัวที่จะเพราะ “มันแตกต่างกัน”
 
 
 
 ธุรกิจญี่ปุ่นและนักการเมืองก็ปฏิเสธที่จะเปลี่ยนแปลงแม้ว่าโลกรอบตัวพวกเขามีการเปลี่ยนแปลงในชีวิตประจำวัน
 
 
 
 บริษัท จะไม่สร้างโครงสร้างทางกายภาพต้ององศาวิทยาลัย / ศึกษาอย่างเป็นทางการหรือจ้างสำหรับตำแหน่งบริหารในสถานที่เช่นเลขานุการหรือไอทีวิศวกรเพราะทุกงานเหล่านี้สามารถจัดการได้จากระยะไกลและสำหรับค่าใช้จ่ายที่ถูกกว่ามากในประเทศเช่นอินเดีย
 
 
 
 ประเทศเช่นจีนและเกาหลีได้อย่างรวดเร็วตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงนี้ในนโยบายหลายปีที่ผ่านมาและทำสลับโดยมุ่งเน้นเทคโนโลยีที่เกี่ยวข้องกับการบริการและผลิตภัณฑ์ย้อนกลับไปในปี 1990 นอกเหนือจากการเพิ่มกำลังการผลิตผลิตภัณฑ์ของพวกเขา
 
 
 
 ญี่ปุ่นยังคงพยายามที่จะผลิตรถยนต์และชิ้นส่วนนำเข้าสำหรับการผลิตเซมิคอนดักเตอร์จากประเทศจีนด้วยความหวังว่าตลาดอุตสาหกรรมอย่างใดจะดีดตัวขึ้นและพวกเขากลับไปสู่ความรุ่งโรจน์ในอดีตของพวกเขา
 
 
 
 นั่นเป็นเหตุผลที่ประเทศจีนได้เข้ามาแทนที่ในขณะนี้ประเทศญี่ปุ่นในขณะที่โลกเศรษฐกิจและประเทศเช่นสหรัฐอเมริกาใหญ่เป็นอันดับสองเป็นจุดเริ่มต้นในการลงทุนมากขึ้นในประเทศจีนเกาหลีและเวียดนามแทนญี่ปุ่น
 
 
 
 ส่วนที่เหลือของโลกรู้ว่าอายุการใช้งานของอุตสาหกรรมอายุญี่ปุ่นถูก จำกัด อย่างรุนแรงและเป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่ครั้งเขรอะซามูไรฉกรรจ์ impaling ตัวเองอยู่บนดาบสนิมของตัวเองของกฎยุคอุตสาหกรรมและประเพณีที่ไม่บังคับในทางเศรษฐกิจหรือธุรกิจตลาดวันนี้
 
 
 
 นี้จะเกี่ยวข้องกับย่อหน้าแรกของบทความนี้หรือไม่? ผลพวงจากแผ่นดินไหวและสึนามิที่ประเทศญี่ปุ่นในอนาคตของประเทศญี่ปุ่นนั้น ในขณะที่ดูเหมือนจะเยือกเย็นจากมุมมองบางอย่างยังค่อนข้างมีความไม่แน่นอน ญี่ปุ่นเป็นประเทศซึ่งถือเป็นจำนวนมากที่มีศักยภาพที่จะเป็นคู่แข่งระดับโลกในตลาดวันนี้และเป็นผู้สนับสนุนหลักในยุคเทคโนโลยีสารสนเทศ สิ่งที่ดีเกี่ยวกับคนญี่ปุ่นโดยทั่วไปก็คือพวกเขามีความคมมากและมุ่งเน้นทางจิตใจเมื่อได้รับงาน เมื่อพวกเขาตั้งจิตใจของพวกเขาในการทำสิ่งที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะผลักดันไปข้างหน้าและเสร็จสิ้นภารกิจของพวกเขาโดยไม่ต้องล้มเหลวและต่อราคา นั่นเป็นหนึ่งในสิ่งที่ทำก่อนหน้านี้พวกเขาเช่นประเทศที่ดีและมีประสิทธิภาพ คำถามนี้คือ; ที่พวกเขาจะเลือกที่จะมุ่งเน้นพลังงานและความสนใจของพวกเขา?
 
 
 
 ญี่ปุ่นจะยังคงยึดเก่าล้าสมัยกฎระเบียบประเพณีและมาตรฐานการประหยัด? หรือจะมีคนในที่สุดก็จะดูดีที่เด็กของพวกเขาและพูดว่า; “นี่คือปัญหาและพอก็พอ. และเวลาของฉันอาจจะมาถึงที่สิ้นสุด แต่เด็กที่ฉันเห็นการทำงานและกระโดดรอบ ๆ ตัวผมยังคงมีชีวิตอยู่และสมควรได้รับโอกาสที่ดีกว่าสำหรับอนาคตของพวกเขามากกว่าสิ่งที่เราได้ให้ในขณะนี้ สำหรับเพื่อให้ได้รับการทำงานและแก้ไขปัญหาสิ่งที่จำเป็นต้องได้รับการแก้ไข “?
 
 
 
 รุ่นปัจจุบันของผู้ใหญ่ที่ญี่ปุ่นจะต้องรับผิดชอบต่ออนาคตของการต่อไปหรือไม่? หรือพวกเขาจะเป็นเพียงเนื้อหาที่จะ “สิ่งที่ลาตามที่เป็น” เหมือนก่อนหน้าพวกเขาได้ทำเพื่อไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาและดูสิ่งที่เกิดขึ้น?
 
 
 
 ผมคิดว่าคำถามสุดท้ายสำหรับฉันก็คือ: จะซามูไรเพิ่มขึ้นอีกครั้งหรือไม่ หรือเป็นสนิมใบมีดของเขามากเกินไปของภาระหนักสำหรับเขาที่จะยกอีกต่อไป?
 
 
 
 เวลาเท่านั้นที่จะบอก.